Megapaka zup z buraka

Burakiem też urozmaicamy dietę i serwujemy go maleństwu jako jeden z pierwszych smaków. W miarę rozwoju dzieciaczka czerwona zupka ewoluuje od mono-papki po wypasiony barszcz ukraiński. Buraczkowa na każdym kolejnym etapie nie różni się zbyt drastycznie od swojej poprzedniczki dlatego przedstawiam Wam tu i teraz, za jednym zamachem trzy warianty: dla niemowlęcia powyżej skończonego 6 msca, powyżej skończonego 7 msca i dla dziecka powyżej roku. Składników nie wypisuję w słupku, tylko pogrubiam w przepisie.

ZUPA KREM Z BURAKA, 6+

1. Umyj, obierz, ugotuj buraka.

2. Ugotuj kaszę manną. Proporcje: pół szklanki wody na łyżkę kaszy.

3. Połącz buraczka z kaszą i zmiksuj.

I posiłek gotowy :)

BARSZCZYK CZERWONY, 7+

1. Marchew, ziemniaczka, pół pietruszki umyj, obierz, pokrój na małą kosteczkę,  wrzuć na wrzątek.

2. Buraczka zetrzyj na małych oczkach tarki, 2 kółeczka pora posiekaj i dorzuć do zupy po kilku minutach gotowania.

3. Opcjonalnie można ugotować mannę i połączyć ją z zupką na talerzu/w miseczce.

4. Wlej zupkę do miseczki i rozgnieć warzywa widelcem tak, aby nie stworzyć papki oraz aby kawałki nie były zbyt duże dla uczących się żuć dziąsełek czy pierwszych ząbków.

5. Co drugi dzień rozkrusz połówkę gotowanego na twardo jajka. W 10 mscu 1/2 jajka codziennie.

 WAŻNE! 

Wielkość warzyw powinna zmieniać się z tygodnia na tydzień. Między 8 a 10 mscem dziecko uczy się stabilnie siedzieć oraz żuć. Konsystencję zupy należy dobierać według indywidualnego rozwoju maluszka. Jeśli nie potrafi on jeszcze siedzieć i jada w pozycji półleżącej to zupki nie powinny zawierac większych skladników, gdyż grozi to zakrztuszeniem.

BARSZCZYK CZERWONY, 12+

1. Garść białej fasoli namaczamy i zostawiamy na noc (choć są fasole, które tego nie wymagają). Następnego dnia gotujemy do uzyskania względnej miękkości (dogotuje się jeszcze w zupie) z zielem angielskim i listkiem laurowym.

2. Marchew, ziemniaczka, pietruszkę, kawałek selera, (jeśli dziecko może to kilka drobnych różyczek kalafiora) myjemy, obieramy kroimy, wrzucamy na wrzątek. Gotujemy w bardzo małej ilości wody.

3. Po 5 minutach dodajemy podgotowaną fasolę i część wywaru.

4. Buraczka ścieramy na tarce, małą cebulę drobno kroimy. Wrzucamy je razem na roztopione na patelni masło (roztopione, a nie podsmażone). Delikatnie podsmażamy przez ok 3 minuty, cały czas mieszając.

5. 3-4 kółeczka pora oraz natkę i koperek siekamy (ilość według uznania - ja daję dużo).

6. Do zupy dodajemy buraczka i zieleninę.

7. Gotujemy do miękkości.

8. Jeśli maluszek nie ma problemów z trawieniem mleka krowiego to można pod koniec gotowania dodać mały kubeczek jogurtu naturalnego. Najpierw hartujemy go: wlewamy do naczynia, dodajemy stopniowo po łyżce zupy, mieszając, aby się nie zważył. Kiedy mieszanka osiągnie wysoką temperaturę można powoli wlewać ją do zupy nieustannie mieszając. Przy takiej ostrożności nie ma opcji, żeby jogurt się zważył. Mi zdarzyło się to tylko wówczas, gdy zbytnio pospieszyłam się z wlaniem nie dość zahartowanego jogurtu.

WAŻNE! 

Dla większego dziecka można dodawać również ok 5-6 łyżek koncentratu buraczanego pod koniec gotowania. Taka zupka, zarówno z jogurtem jak i bez jest bardzo smaczna i polecam ją do postawienia na stole dla całej rodziny. Zaczyna wówczas znikać problem osobnego gotowania.

Marysia nie pokochała czerwieni w miseczce. Dziubała małe kęsy, odwracała główkę i machała łapką. Taki jej przywilej, ale myślę, że to jest do nadrobienia. Możliwe, że akurat nie zmagała się z głodem, a może inność smaku przekroczyła jej granice tolerancji? Tak czy inaczej burak się nie poddaje i powróci na stoły z nadzieją, że tym razem wkupi się w łaski wysublimowanego podniebienia Marysi. Ale będziemy cierpliwi. Pamiętajmy, że w kwestii nowego pożywienia do 11 razy sztuka.

Tak czy inaczej po obiedzie gramy w zielone. I w czerwone. Co by pozostać w zdrowej konwencji.

:)